давонидан

[دواندن // دوانيدن]

1. тарзи бавоситаи давидан; ба давидан водор кардан, тозондан; асп давондан а) асп тозондан, машғули аспдавонӣ шудан; аспро давонда рафтан; б) аспакӣ ҳуҷум кардан, савора ҳамла овардан

2. андудан, ҳалкорӣ кардан (бо оби тилло, нуқра ва ғ.): зарҳал (оби тилло) давондан

3. гуфт. касали дарунрав кардан

4. маҷ. овораю саргардон кардан (бо ваъда анҷом додани коре)

◊ ақл давондан ақлро ба кор андохтан, фикру андеша кардан; реша давондан а) реша паҳн кардан; нашъунамо кардан (-и растанӣ); б) мустаҳкам ҷойгир шудан; мавқеи худро мустаҳкам кардан; чашм давондан назар афкандан, нигоҳ кардан; тез аз назар гузаронидан; пӯсти нав давондан пӯсти нав баровардан, пӯст пайдо шудан (дар рӯи ҷароҳат)